Patricia López de 35 anos, natural de Sivil, unha aldea de dúas casas en pleno Camiño Francés, no concello de Samos, tiña unha ilusión: poñer en valor e promocionar a riqueza dos produtos da contorna e poder traballar e vivir no medio rural. O proxecto da tenda degustación supuxo unha inversión de aproximadamente 50.000 euros e contou con axudas Leader a través do GDR Ribeira Sacra – Courel.
Como nace Casa Savildi?
En toda a zona elaboramos produtos de moita calidade, pero dependemos de cadeas que os distribúan. Era un problema, e pensei,… se fago unha pequena tenda onde se poidan degustar e mercar os nosos produtos, dar visibilidade ao produto local; e así nace esta tenda con degustación.
O peregrino, no momento que pasa igual non leva o produto, pero próbano e saben que eso existe. Somos como un escaparate.
O lugar de Savildi ten dúas casas, unha delas Casa Savildi. Cal é a historia da casa?
É a casa de meus avós, onde eu nacín. É unha casa de 100 anos que na parte de abaixo estaba sen utilizar e rehabiliteina. Houbo que facer uns baños, preparar ben a cociña e fixemos unha parte de barra e outra de tenda.
Deixamos as madeiras á vista, e consolidamos a pedra para que vexan como era a casa.
Inaugurades a tenda degustación o 15 de xullo do 2018, como valoras este tempo de funcionamento?
Estamos moi contentos, a xente responde moi ben. Os comezos sempre son máis difíciles porque non sabía nada deste mundo, pero a tenda funciona moi ben; no verán tivemos algún día de 50 ou 60 persoas, non todas mercan, pero todas consumen e ven o produto. O obxectivo é que vexan e consuman os nosos produtos e eso conseguiuse segundo abrimos.
A Casa ocupa todo o teu tempo? Adícaste a ela profesionalmente?
De momento compaxino con outro traballo, porque en tempada baixa a cousa é mais floxa. Agora estamos abertos as fins de semana, en horario ininterrumpido, de 8 da mañá a 8 da tarde. En Semana Santa xa abriremos todos os días, como fixemos no verán, que tiven que contratar a unha persoa que me axudara.
Que tipo de produtos tedes?
Viños da Ribeira Sacra, mel de Samos, queixos do Cebreiro e mel da Real Abadía, leite e iogures,… Os iogures gustan moito, fanos no Incio, lácteos Veigaria, xunto cos chourizos e o pan é o que máis exito ten. Temos doces e pan dunha panadería de Samos, embutidos de Samos, aceite de Quiroga,… encántalles o aceite de Quiroga cun pouco de pan. Hai mel, marmeladas e zumes de Caurelor,…
Vou cambiando os produtos porque, aínda que os peregrinos cambian, ás veces sube xente de por aquí e así podo darlles algo distinto. Na fin de semana hai quen sube a almorzar, hai que vén pola zona de xardín.
Á xente gústalle moito a contorna, a casa está case soa, o xardín é moi tranquilo,… A xente vén cansada e agradece esa tranquilidade, moitos dinme que se tivera camas xa se quedaban aquí.
Será o seguinte paso?
A miña ilusión é poderme dedicar a isto. Seguramente buscaremos unha actividade complementaria porque isto é só uns meses e teño que poder cubrir todo o ano. Tamén nos temos que recuperar da inversión que acabamos de facer, que foi grande. Temos outras cousas que rehabilitar e cando nos repoñamos disto, iremos polo seguinte.
Podendo vivir disto e vivindo aquí, non hai comparación con outras cousas. Esto dá moita tranquilidade, moita paz. E na tenda a xente fala moito contigo, cóntanche cousas, eu estou moi cómoda.