HomesociedadeAnxo Baranga e Blanca Cotado danlle vida a un espazo esquecido de...

Anxo Baranga e Blanca Cotado danlle vida a un espazo esquecido de Escairón

Estes dous narradores, que xa levaran a escena “Movendo os marcos” o pasado 6 de agosto, recuncaron na capital do Saviñao cun conta contos para a cativada o día 16. Os dous protagonistas da sesión pertencen á Agrupación Teatral Furafollas, un colectivo galego-catalán que promove as artes escénicas na lingua de Rosalía.

Publicado o

- Advertisement -

O pasado 6 de agosto o Auditorio de Escairón acolleu a montaxe “Movendo os marcos”, un espectáculo de narración oral da Agrupación Teatral Furafollas que chegaba a estas terras da man da Asociación Veciñal do Saviñao.

A sesión, para público adulto, inicialmente queríase realizar nun patio que queda entre o Auditorio e a Biblioteca Municipal pero ao final non puido ser por mor do frío e da pouca iluminación do espazo á hora programada.

O espectáculo tivo moi boa acollida e a raíz de aquí presentouse a posibilidade de que os actores protagonistas, Anxo Baranga e Blanca Cotado, volvesen a Escairón –esta vez si–, para estrear o patio como escenario cultural. Dito e feito. Ata aquí volveron, pero neste caso para levar a escena un conta contos para o público miúdo o 16 de agosto ás 12:00 h.

A iniciativa de darlle vida, e recuperar este fermoso espazo, partiu da Asociación Veciñal do Saviñao que así lle pediu ao Concello do Saviñao. Segundo palabras da presidenta, Celia: “non puxeron ningunha pega e dende o primeiro momento colaboraron limpando moi ben o patio e poñendo butacas do Auditorio para a actuación”. A Biblioteca Municipal tamén colaborou na realización desta actividade, segundo nos traslada tamén Celia.

A iniciativa de darlle vida, e recuperar este fermoso espazo, partiu da Asociación Veciñal do Saviñao

O conta contos foi un éxito de público, participando do mesmo tamén a cativada dos campamentos de verán do Concello do Saviñao. Anxo Baranga e Blanca Cotado contaron varias historias e nunha delas cederon o protagonismo a tres voluntarios/as do público. Dous nenos e unha nena interpretaron con moito xeito os tres personaxes principais do conto ‘O caldo de pedriñas’ coa axuda, como ‘apuntadores’, de Anxo e Blanca.

Conto interpretado por tres pequenos do Saviñao / XdL

Ao rematar, falamos con Anxo Baranga un pouquiño de Furafollas e da montaxe “Movendo os marcos”.

Como e cando nace Furafollas Agrupación Teatral?

Nace en Barcelona pola inquedanza creativa e reivindicativa de galegas e galegos na emigración. Hai vinte e catro anos da súa creación o que resulta incrible para este tipo de grupos de teatro afeccionado. Non é o normal que duren tanto.

Dous valdeorreses, de contos por Galicia. Que vos levou a isto?

Si, eu son de Córgomo e Blanca do Barco, de familia de Fornelos. Hai dous anos fixemos unhas contadas en aldeas de Valdeorras. Eran contos sobre viaxes de ‘ida e volta’… non tanto na idea de emigración se non vendo a viaxe como unha experiencia que atrae. A partir de aí Blanca entrou en Furafollas e xa coincidimos no grupo traballando diferentes historias nas montaxes mensuais que facemos no local Ateneu Roig unha vez ao mes e que demos en chamar “taberna, canto conto”. De aquí saen contadas de diferentes temáticas e en cada unha convidamos a unha entidade ou persoa individual para que participe como convidada/o na mesma.

Anxo Baranga & Blanca Cotado. Foto: XMF

E nace de aquí a idea para “Movendo os marcos”?

Pódese dicir que si. Traballamos unhas historias e trouxemos a Galicia tres delas moi potentes, desas que dalgún xeito ‘moven os marcos’ das nosas vidas. Dúas son miñas e unha de Blanca Cotado.

A primeira, unha das miñas, vai sobre o transcurso de tempo entre os anos 50-60 e a chegada da TV, na que a idea é facer ver como a chegada deste elemento moveu os marcos da xente… levounos a falar castelán, a meter a xente nas casas, guiarse da tele e non do ceo para saber o tempo que vai facer…

A segunda é unha historia de Blanca sobre o seu avó represaliado. Nela recoñece que grazas á TV foi descubrindo a historia do seu devanceiro falecido, unha historia que estaba ocultada na falta de información e no silencio familiar. Unha historia baseada na investigación de Blanca que desvela a dura realidade dos feitos pero trae á vida as lembranzas del recuperando a súa memoria.

E xa como final, outra historia miña, na que fago unha homenaxe á TV. A partir de temas míticos de Eurovisión busco outras interpretacións a esas cancións que marcaron as nosas vidas. E desvelo como, por exemplo, a canción de Peret “Canta y sé feliz”, aínda que amosa ‘alegría’ non deixa de ser unha canción protesta, unha crítica ao que está acontecer naqueles tempos de represión.

Levades dúas actuacións xa, en Lalín e en Escairón. Algunha máis antes de volver a Barcelona?

Tiñamos máis en axenda pero algunhas caeron pola situación actual. Agora temos por diante o día 21 unha actuación na Praza do Castelo de Becerreá.

ÚLTIMAS

A técnica do Esgrafiado no Censo do Patrimonio Cultural de Galicia

Nesta semana publicábase no Diario Oficial de Galicia, esta técnica tradicional de albanelaría que...

“A cantiga máis longa” este 24 de novembro na igrexa de San Pedro de Bembibre en Taboada

A interpretación vocal de Paloma Gutiérrez del Arroyo e a instrumental de Manuel Vilas,...

Contacontos teatralizado de igualdade este 24 de novembro na casa da cultura de Monforte

O Concello de Monforte, a través da Concellaría de Muller e Igualdade, organiza para...

Se sodes entroideiros podedes apoiar este proxecto: a maior guía visual das máscaras do país

As Escolas de Ensino Galego Semente impulsan unha acción para amosar a nenos e...