A festa da pasada fin de semana aproveitouse para lanzar ás redes sociais a curta documental Cereixa Ceibe que afonda en cuestións como a arqueoloxía en comunidade que promove a asociación veciñal María Castaña co arqueólogo, Xurxo Ayán, con iniciativas como o Castro de San Lourenzo ou a Casa de Repil.
Conversamos co guionista e director, xunto con Xurxo Ayán, Iago Seoane (Nas Beiras), que tamén estivo detrás da cámara na serie Adegas da Memoria no concello da Pobra do Brollón.
Como comezas a traballar en Cereixa Ceibe?
Eu comecei coas artes escénicas e ao final quedeime co documental e funme especializando en facer vídeos de eventos. Comecei a facer os documentais na Pobra do Brollón a través de Xurxo Ayán, fixemos a serie documental, Adegas da Memoria. Despois comecei a traballar cunha asociación arqueolóxica de Ávila que está moi inspirada no traballo do Castro de San Lourenzo e empecei a facer curtas en Ávila con eles.
O último traballo documental e arqueolóxico foi esta curta, Cereixa Ceibe, que foi unha proposta que me fixo Xurxo o verán pasado para tentar retratar todas as experiencias do verán 2021, que aínda estaba bastante marcado pola pandemia. Tamén se deu a contradición de arqueoloxía en comunidades sen a comunidade, porque aínda había xente con medo, estaban co tema das máscaras.
Resúmense unha morea de días en 18 minutos
Estiven indo a gravar por tempadas, segundo ían facendo diferentes cousas, campo de voluntariado, os actos da celebración do bicentenario do concello de Cereixa, o Festival Científico de Galicia… Na curta aparece un pouquiño de todo, comecei en abril coa Casa de Repil, o verán foi máis intenso. É un traballo de resumir moito porque son un montón de cousas, un montón de días coa xente. Un traballo moi grande de condensación, de concentración, de resumo.
Non es da Pobra do Brollón, por que esa implicación con estes proxectos?
Toda a miña familia é da Ribeira Sacra, de Parada de Sil. Teño un vínculo grande coa Ribeira Sacra e hai moitas conexións entre A Pobra do Brollón e Parada de Sil. Hai coindencias na liguaxe, na paisaxe… comecei a velo con Adegas da Memoria.
Estes traballos Adegas da Memoria e Cereixa Ceibe que tipo de pousos che deixan?
Un anhelo de conexión máis coas persoas e coa natureza que é precisamente o que che permite estar aí. A min o que máis me marcou desta experiencia foi o tema da humanidade, a relación coas persoas…. Hai un trato máis cercano, unha maior conexión coa natureza e cos ciclos naturais, que creo estamos perdendo como especie, principalmente nas cidades.
Unha cámara de vídeo ten moita responsabilidade e poder para transmitir unha serie de cousas coas que as televisións convencionais “non ocupan tempo”
Exacto, e o traballo e a paixón, o coñecemento que hai detrás de todos estes proxectos,… arqueoloxía emocional, todo o grupo de investigadores, a asociación de veciños María Castaña, o campo de voluntariado… Como valorar o traballo feito con paixón cando non hai axudas? a veces os veciños non respostan tanto como esperabas, pero ves ese espírito de loita e de seguir facendo cousas que valen a pena. E vexo que hai moita veciñanza implicada. Motiva, é innovador.
Que opina esa veciñanza do resultado do traballo?
Fíxose un pase privado na Pobra do Brollón hai un mes ou así para o equipo de arqueólogos, investigadores e voluntarios do campo de traballo. Foi moi positivo, pero tamén todo o mundo estaba implicado no proxecto. Os rapaces que era a primeira vez que estaban gustoulles moito. A toda a xente que está relacionada de forma moi directa co proxecto gustoulles moito.
Despois de Cereixa Ceibe, máis proxectos en mente?
En breve publicar unha curta documental dun músico de Gambia que vive en Lisboa, fala da cultura africana, da súa vida, da emigración… Cun amigo xornalista estamos traballando co que vai acontecer en Vigo co plan de ordenación municipal que está en período de alegacións. E antes de nada, neste mes, rematar un par de vídeos máis de Cereixa, o da Muradella do 31 de xullo e a romaría do Castro de San Lourenzo que foi o 10 de agosto.
