Con esta restauración, que ten un prazo de execución de 6 meses, búscase a reparación das afeccións na policromía mural causadas por causas antropoxénicas e deficiencias arquitectónicas mantidas no tempo. Entre os danos máis significativos destacan as colonizacións biolóxicas; a presenza de ocos entre o morteiro e o muro; desencalados parciais e perdas de policromía, así como as minguas na adhesión da capa de cor.

Para solucionar estes problemas está previsto acometer a desmontaxe do retablo do muro norte, dedicado a San Antonio de Padua, co obxecto de facilitar o acceso ao conxunto mural; eliminar os morteiros alleos á obra; protexer as zonas con perigo de desprendemento; realizar unha limpeza da superficie de paramento; aplicar tratamentos contra o biodeterioro; consolidar o soporte; fixar os estratos polícromos; realizar unha reposición de morteiros, polícromos e non polícromos e, finalmente, acometer a reintegración cromática.

Esta igrexa parroquial é un exemplar do románico rural do século XIII na súa transición ao estilo oxival. As pinturas existentes pertencen ao século XVI e distribúense en viñetas delimitadas pola decoración arquitectónica. Nestas destacan os temas escatolóxicos coas subseguintes referencias ao Xuízo final.