Nestes momentos deixar de ver a TV é moi boa terapia. O teu medo, ademais de matarte a ti, mata aos demais. RESPIRA E DEIXA RESPIRAR!

A carencia de osíxeno, que é un problema bastante común, tradúcese en tensións de costas, dores de cabeza, tensión e ansiedade. O teu estado de ánimo e as túas emocións teñen un efecto directo sobre o teu organismo Sabías que a tensión provoca que o teu corpo acumule máis graxa? Ou que o medo fai que os teus defensas estean máis baixas? O estado de medo ou tensión que estamos a vivir todos durante este último ano, pode afectar tanto á nosa saúde a curto prazo como a medio/longo prazo.

O medo é un sistema de alarma que o noso cerebro activa cando detecta unha posible ameaza. O mecanismo que desata o medo atópase no cerebro reptiliano, que regula accións esenciais para a supervivencia, como comer ou respirar, e no sistema límbico, que regula as emocións e as funcións de conservación do individuo. A amígdala, incluída neste sistema, revisa continuamente a información recibida a través dos sentidos. Cando detecta unha fonte de perigo, desencadea os sentimentos de medo e ansiedade. A amígdala esperta a resposta do hipotálamo e da pituitaria, que segrega hormona adrenocorticotropa.

Case ao mesmo tempo actívase a glándula adrenal, que libera epinefrina, un neurotransmisor. Ambas as substancias químicas causan a xeración de cortisol, unha hormona que aumenta a presión sanguínea e o azucre en sangue e suprime o sistema inmunitario. Trátase de conseguir un subidón no nivel de enerxía dispoñible en caso de ter que reaccionar ante a ameaza.

As hormonas que xera o teu cerebro cando te asustas teñen o obxectivo de prepararte para unha posible acción muscular violenta, necesaria para fuxir ou pelexar. Isto é o que fai o teu corpo como resposta:

• A función pulmonar e cardíaca aceléranse para levar o osíxeno a todos os músculos.
• Os vasos sanguíneos contráense en moitas partes do corpo, por iso colles cor pálida ou moi colorada, ou alternas entre ambos os estados.
• A función estomacal e do intestino alto inhébese, ata o punto en que a dixestión retárdase ou mesmo se detense.
• Os esfínteres vense afectados de forma xeral, causando nalgunhas ocasións unha perda de control. Ademais, a vexiga reláxase (empeorando o problema anterior). En cambio, a resposta que causa ás ereccións inhíbese.
• Inhíbense as glándulas lagrimais e as que producen saliva, así que se seca a boca e de cando en cando choras durante un gran susto.
• Dilatación das pupilas, visión con efecto túnel e perda de audición. Por iso en momentos en que estás moi asustado non ves nin oes practicamente máis nada que o que che asusta.

Todos eses fenómenos teñen catro obxectivos concretos, necesarios en caso de enfrontarse a unha ameaza. O primeiro, é aumentar o fluxo sanguíneo cara aos músculos, motivo polo que se retira doutras funcións nese momento secundarias; o segundo, proporcionar unha achega de enerxía extra ao corpo, para o que aumenta a presión sanguínea, o ritmo cardíaco e o azucre en sangue; o terceiro, previr unha perda de sangue excesivo en caso de resultar ferido, polo que se potencia a función de coagulación, e o último é facer ao corpo o máis forte e rápido posible, para o que se aumenta a tensión muscular.

A adrenalina tamén ten moito que ver. “Cando o pulso dispárase e o sangue circula máis rápido, o corpo recibe un subidón de adrenalina. Estas liberacións de adrenalina que ocorren en períodos moi curtos con picos de tensión moi alta (neste caso, producidos polo medo) reducen o apetito, aumentan o metabolismo basal e como resultado, queiman máis calorías”.

Solución: respiración consciente

Cando hai desaxustes ou unha sobre estimulación do sistema simpático, pódense producir problemas serios: problemas cardíacos e coa presión arterial, dificultades na respiración e a deglución. Ante un estado continuado de tensión ou medo o noso sistema simpático é o predominante, retardando e dificultando a dixestión, diminuíndo as defensas, provocando tensión en todo o corpo incluso agudizando sensación de dor.

Ter picos de tensións puntuais non afecta á función xeral do noso organismo, pero estar nun estado predominante de tensión, alarma ou medo altera en gran medida as funcións principais do noso organismo e pode ter consecuencias prexudiciais para a nosa saúde. Referímonos a doenzas e patoloxías moi comúns na nosa sociedade como as enfermidades autoinmunes, dores de costas, hernias de hiato, bronquites, etc.

O instinto de auto conservación queda activado de maneira permanente no corpo, con todas as súas hormonas e substancias, que –mantidas no tempo– terminan alterando o benestar: modifican a maneira de pensar, de tomar decisións para enfrontar a vida e ata propician a aparición de enfermidades. Libérate do medo practicando a respiración consciente, aprende terapias de relaxación como o ioga e o REIKI, camiña na natureza sen boceira e deixa de ver a TV, a túa vida cambiará. Proba, é gratis.