As persoas non morren por enfermidades, como adoita dicir a xente: “Morreu por un Accidente Cerebro Vascular”, “Morreu de Cancro”, “Morreu pola Diabetes”, “O Alzheimer matouno”, “Morreu porque tiña VIH”, “Morreu por unha Úlcera”, “Faleceu por mor dunha infección”, “Foise porque tiña a Presión arterial moi elevada”.

As persoas morren por Estados Mentais incoherentes e desestabilizadores do noso equilibrio hormonal. Estes estados mentais liberan diferentes combinacións de hormonas que xeran estados emocionais e estes, sostidos no tempo, traen como consecuencia un ambiente inadecuado de traballo para o noso sistema inmunolóxico.

É mester saber que o noso corpo acata as ordes que proveñen do noso cerebro e o cerebro é o aparello receptor de ondas mentais, por iso é tan importante a “comprensión”, porque nos axuda a sintonizar con frecuencias de “radio” máis compatibles ou coherentes coa frecuencia do noso corpo, o que fará que o noso cerebro envíe a orde de segregar as diferentes hormonas nunha combinación adecuada para manter en equilibrio o noso sistema inmunolóxico.

Se sintonizamos a frecuencia adecuada, non enfermaremos nunca, e mesmo, evitaremos os “accidentes”, que non son máis que o noso inconsciente non observado traballando en modo automático. (Se fósemos conscientes dos nosos pensamentos, das nosas dicotomías internas, etc, poderiamos evitar moitos accidentes “inevitables”).

É por todo o anterior que NUNCA un medicamento alopático (os receitados pola medicina oficial e as farMAFIAS) curará realmente, porque a cura vén mediante a COMPRENSIÓN. Os medicamentos só encárganse de “pintar a mancha de humidade na parede”, pero non “reparan a raxadura pola que entra a humidade”. É dicir, ocultan síntomas, mais nunca curan realmente.

Sen comprensión, a enfermidade volve

Vaiamos a un exemplo cunha lesión deportiva. Se por unha mala técnica agarrámonos unha tendinopatía, poderemos facer mil e un sesións de kinesioloxía e repouso, pero se ao retomar a actividade física, non procuramos mellorar a técnica, esta tendinopatía volverá.

E os vicios? Tabaquismo, Drogadicción, Mala alimentación, Ludopatía, seica non teñen a súa orixe en desequilibrios psicolóxicos? “O Todo é Mente; o Universo é mental”, El Kybalion.

Entón, poderiamos determinar que morremos por IGNORANCIA, que deriva do MEDO. Ignorancia do funcionamento dos nosos corpos na súa totalidade (físico, emocional, mental, espiritual). E esta ignorancia do que somos, do que podemos chegar a ser, canalízase en forma de: RANCOR, NON PERDOAR, PREOCUPACIÓNS, ANSIEDADE, DEPRESIÓN, ESTRÉS, REPRESIÓN, MENTIRAS, ENVEXA, TRISTEZA, RETICENCIA AO CAMBIO, ORGULLO, VAIDADE, AVARICIA, SOIDADE MAL INTERPRETADA, entre outras….

Inclusive, unha persoa ignorante de si mesma, regala a súa enerxía en forma de inxenuidade, da cal, outras persoas aprovéitanse utilizando diferentes estratexias (TV, Medios de comunicación, política, etc), deixándoo escaso de potencial para poder sanarse a si mesmo debido ao bombardeo con frecuencias psicotrónicas que impactan directo na psique do humano e mantéñeno nun bucle repetitivo de pensamentos incoherentes.

Unha persoa cunha comprensión elevada da vida, das relacións humanas, do seu corpo, terá moi poucos estados mentais dos nomeados anteriormente, polo tanto, a súa saúde será máis óptima. Aínda que non quita a posibilidade de que cada certo tempo “enganche unha frecuencia de radio baixa”, pois non é sinxelo sintonizar adecuadamente todo o tempo.

Non trate de curar enfermidades, trate de facer comprender a enfermos, e a enfermidade curásese automáticamente. Preguntarame sobre os nenos pequenos que morren por “enfermidades”. Podería elaborar unha resposta baseándome no “sentido común”, vexamos: Un neno pequeno non pode valerse por si mesmo, polo que depende absolutamente dos seus pais, cos que terá unha conexión emocional elevada. Se os seus pais, inconscientemente albergan emocións discordantes, serán transmitidas ao seu fillo. E as emocións, xunto co leite materno, forman o alimento do neno, por tanto, é unha posibilidade que as enfermidades que poida padecer un neno pequeno débanse á Ignorancia dos seus pais.

Pode tomar ou refugar o parágrafo anterior. Pero antes, trate de meditalo. Non posúo títulos de medicina, tampouco son “científico”, simplemente, observo en min e nos demais. Polo que se vostede é médico ou científico, afórrese todo os seus comentarios ou críticas, porque ademais de que non lle entenderei moito de todo o seu aparato técnico, podo asegurarlle que o seu paciente, se non quere ser curado, non se curará.