O pasado dia 20 de abril puidemos escoitar unha entrevista que Germán Vázquez, concelleiro de Esperta Monforte, realizaba en Radio Principal – Cadena SER.
Deixando á marxe cuestións ideolóxicas, que non é intención deste artigo entrar a valorar nin analizar, mostrou actitudes pouco frecuentes e que favorecen a convivencia, o entendemento, a defensa da cidade e, sobre todo, a democracia.
Cometemos, con demasiada frecuencia, o erro de pensar que aquelas cousas que levan moito tempo con nós non están en perigo, cando a verdade é que se non as seguimos coidando acaban deteriorándose, lentamente, pero deterióranse sen cesar até desaparecer. A democracia e a convivencia, base do benestar, son dúas desas cousas.
Na entrevista referida cumpríanse catro condicións dun verdadeiro compromiso coa convivencia e a vida democrática.
1ª.- Aceptar, de palabra e con feitos, as regras democráticas, dando lexitimidade e dignificando a súa posición minoritaria.
2ª.- Non negar, en ningún momento, a lexitimidade do adversario ou opoñente.
3ª.- Crítica a aquelas cousas coas que non se está de acordo e aplauso aos acertos do adversario, a quen lle toca gobernar e, polo tanto, decidir.
4ª.- Defensa da transparencia e tolerancia diante das críticas, mostrando unha disposición a defender a liberdade dos demais.
Estas actitudes contrastan con outras, demasiado frecuentes no panorama político e social, que o que fan é transformar a sociedade actual nunha menos democrática e menos tolerante, ademais de favorecer o autoritarismo que por desgraza practican algúns dos nosos representantes políticos, que son aqueles que teñen actitudes contrarias ás indicadas anteriormente, é dicir, aqueles que:
1º.- Teñen un aparente respecto polas regras democráticas, poñendo en cuestión os resultados cando non lles son favorábeis.
2º.- Negan a lexitimidade do adversario descualificándoo e poñéndolle cualificativos como mentireiros, perigosos, antipatriotas ou, mesmo, afirmando que son unha ameaza para o pobo ou o estilo de vida existente.
3º.- Son absolutamente intolerantes diante das críticas e utilizan o seu poder para castigar ou denigrar a aquelas persoas que os critican ou que simplemente pensan e son diferentes.
4º.- Tibieza diante da violencia física e verbal, cando non se chega a xustificala.
Que defendamos as primeiras actitudes ou as segundas suporá que deixemos en herdanza unha sociedade tolerante e democrática ou, polo contrario, outra autoritaria e antidemocrática, que máis pronto que tarde se volve contra nós.
De nós depende e de ninguén máis.
