O xuízo arrincou este martes na Sección segunda da Audiencia Provincial de Lugo onde se xulga se os procesados, para os que a defensa pide a libre absolución e nunha vista na que non hai acusación particular, configuraron un contrato de emisión de preferentes por valor de 110.000 euros no que reflectían que a vítima, viúva dun ex traballador desa entidade bancaria, coñecía os riscos da operación.

A Fiscalía mantén que simularon a intervención da perxudicada no contrato, no que figuran catro sinaturas que imitaban a súa, e, por iso, solicita cinco anos de prisión e a inhabilitación para o exercicio de profesión relacionada coa comercialización de produtos financeiros ou bancarios durante o tempo da condena.

No escrito da acusación pública faise fincapé, segundo Europa Press en que no transcurso desa relación profesional, os acusados xestionaron a adquisición por parte da muller dunha serie de produtos financeiros, tales como fondos de investimento ou de bolsa e, “como froito de tales xestións”, gañáronse a súa confianza, a da vítima que en 2009 tiña 77 anos e “carecía de coñecementos específicos sobre a materia”. Na vista oral, o que fóra naquel ano director da sucursal da Barrela precisou que “nesa época (2009) había un protocolo de comercialización do produto” e que a muller era coñecedora dos “riscos”. Ademais, puxo de manifesto que “non” se lle insistiu para venderlle esas preferentes, á vez que se lle explicaba o produto “para que ela finalmente decida”, comentou o procesado.

Antes do xuízo o avogado de ambos os procesados, Julio Lois, defendeu que ía pedir a libre absolución “con todos os pronunciamentos favorables”. “Porque para nós resulta evidente que o tema das preferentes nunca debe constituírse como un delito de estafa”, apostilou. “Era un produto bancario que había nese momento, este contrátase en 2009 cando non se coñecía apenas nada de preferentes e efectivamente logo soubemos que as preferentes eran un produto non adecuado para a maioría da xente que as adquiriu, pero estamos #ante un tema meramente civil”, esgrimiu.

Lois apelou a que a afectada finalmente “cobrou todo o que se lle debía e non se lle debe cantidade algunha, de feito retirouse a acusación particular”, matizou. Con todo, rexeitou que os seus clientes fosen “forzados” por Caixa Galicia a vender o devandito produto e sinalou que “eles nin cobraron incentivos, nin tiñan unha comisión, nin tiñan uns obxectivos en canto a preferentes”. “O único que se facía era como un produto máis, entón o que a min transmítenme os meus clientes é que a entidade bancaria nunca dixo que había que ter preferencia porque se subscribisen as preferentes para presionar á xente”, concluíu este letrado lucense