Diario de Corentena do 21 de abril do 2020:
Durante as semanas de confinamento obrigatorio que pasamos, e as que faltan…tivemos tempo para meditar amplamente sobre a situación, a nosa e a do mundo externo. En realidade moito tempo non, xa que a ansia por “ver” como está a situación do país, a moitos os fai estar ancorados durante horas fronte ao televisor, coa pausa ás 20 h para saír a aplaudir.
O que se supón unha medida imprescindible para tentar evitar unha expansión xeneralizada do “bicho” xa que non hai Sistema Sanitario nin aquí nin en ningures do Planeta que o soporte, está a permitir aflorar as frustracións persoais dunha poboación, maioritariamente, falta da necesaria e imprescindible cultura política que impida que as mentiras disfrazadas polos políticos mediocres, mantéñana no letargo necesario para odesmantelamento do Público.
OS BALCONAZIS
Nalgunhas cidades vemos como se increpa desde os balcóns ás persoas que van pola rúa aínda descoñecendo os motivos que puidesen ter para “saltarse” o confinamento, noutros lugares chamado “toque de queda”. Así vemos como son increpadas persoas que van ou regresan dos seus traballos en tendas de alimentación, hospitais, axuda a domicilio, e mesmo persoas con necesidades especiais ás que o peche os está matando.
Eses “balconazis” teñen fillos? Realmente pódese dicir que estamos nun inmenso cárcere onde os carceleiros son os propios presos. Con todo, moitos dos que cospen a bilis desde os balcóns, organízanse para ir ao súper a comprar todos os días, ou sacan ao can 18 veces no día. Certo que hai moita improvisación por parte dos gobernantes, algúns levan anos dilapidando os bens públicos, privatizando unha Sanidade que agora estamos a ver imprescindible.
Tamén é certo que a soberbia a algúns lles impide ver o exemplo doutros lugares que padeceron cunhas semanas de antelación o que agora padecemos aquí e así poder aplicar as medidas máis efectivas. Tamén certo que levamos lustros onde os políticos preocupáronse só pola “caza” do voto, polo que a inercia impídelles tomar as decisións drásticas imprescindibles para amortecer os efectos do “bicho” para que o noso sistema sanitario poida ir absorbendo os casos sen chegar a colapsar.
“TIVERON BO COIDADO DE NON CULTURIZAR POLITICAMENTE A UN POBO SEDENTO DE LIBERDADE”
É nas situacións críticas onde se pon a proba todo e en todos os niveis, físico, mental e anímico. Ao meu entender, a actual situación está a demostrar como a baixeza moral da maior parte dos responsables de áreas sanitarias, a todos os niveis, trae consigo un desastre de dimensións catastróficas. Desde que a política copou os postos de dirección e organización da Sanidade Pública, vimos comprobando a súa progresiva deterioración, o cal parece imparablemente abocado todo o máis parecido ao modelo de EEUU. Temos aos mellores profesionais da Sanidade a nivel mundial, pero os peores xestores, Xestores mediocres cuxa ignorancia convencida de que non existe, impídelles escoitar a eses profesionais. Xestores que elaboran, ou transmiten, protocolos de actuación que fan dos médicos meros recetadores.
E os profesionais que están por cumprir co xuramento, ven desprezados e mesmo apartados dos seus postos por eses mediocres e outros profesionais máis interesados polo seu nivel económico que pola saúde que xuraron promover. Desde a mediocridade duns políticos que pervertiron a dedicación de servizo ao Pobo para poñer ao Pobo ao seu servizo, deterióranse todos os servizos públicos. Pero o Pobo segue durmido, inculto politicamente falando, incapaz de discernir o acaramelado engano do político que pretende o seu voto para alzarse por encima del. Chamáronlle Transición Modélica e os que tomaron as rendas democráticas tiveron bo coidado de non culturizar politicamente a un Pobo sedento de liberdade. E mentres o Pobo segue pelexando entre si, os mediocres seguen desprezando o Público.
